Sobie prawdę rzec – najwspanialsza prawda.

 Człowiek nie jest istotą, którą tworzy potrzeba, lecz istotą, którą tworzy pragnienie.

 Człowiek jest wspaniały i okropny zarazem. (...) Tak jak świat, w którym żyjemy.

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Pociechy udziela niebo. Od ludzi oczekuje się pomocy.

 Nie jesteśmy w pełni ludźmi; wręcz przeciwnie, jesteśmy nimi tylko w minimalnej części,
powiedzmy w dwóch procentach,
w pozostałych
dziewięćdziesięciu ośmiu
jesteśmy zwierzętami.

 Wiedział, że różne są oblicza strachu. Człowiek boi się tylko przed
i po bitwie, nigdy podczas niej.

 Najwiekszym problemem w komunikacji
jest to, że nie słuchamy by zrozumieć. Słuchamy po to by odpowiedzieć.

 Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 To ciekawe, jak wiele rzeczy człowiek potrafi powiedzieć, kiedy nie chce milczeć.

 Kłamstwo głoszone jako prawda doprowadza do wściekłości.