Nie mogę jeszcze umrzeć, doktorze. Jeszcze nie teraz. Mam coś ...

 I cóż dalej, szary człowieku?

 Własność! prawo posiadania!
Co za fałsz! Co za złodziejstwo!
Taki podstęp głupi, nędzny,
Człowiek tylko mógł wymyślić.

 Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych książek.

 Za dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.

 Najmniejszych ludzi możemy odnaleźć za największymi meblami biurowymi.

 Większość ludzi porusza się na drodze złotego środka, a potem dziwią się wszyscy, że jest ona tak zatłoczona.

 Zaledwie jeden człowiek na milion potrafi myśleć tak, że przynosi to korzyść jemu i innym.

 Jak człowiek dźwiga własne ciało, a ciężaru jego nie czuje, tak nie dostrzega własnych błędów.

 Ile ludzi, tyle zdań.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.