Najprawdziwszym złem na świecie są czyny człowieka.

 Najważniejsze na tym świecie jest dla nas, abyśmy nie wiedzieli, co przyniesie nam przyszłość. Gdybyśmy ją znali, teraźniejszość mogłaby nie istnieć.

 W umieraniu najstraszniejsze wydaje mi się to, że człowiek jest zdany tylko na siebie.

 Jeśli jesteś człowiekiem, przypatruj się tym, którzy nauczyli się wielkich rzeczy, nawet jeśli dopadło ich nieszczęście.

 Nie mamy prawa cieszyć się szczęściem, jeśli nie tworzymy go dokoła nas, podobnie jak nie możemy używać bogactw, których nie wypracowaliśmy.

 Nie pozwól, aby wczoraj
zabrało ci za dużo dzisiaj.

 Nie ma człowieka tak małego, żeby jako nieprzyjaciel nie mógł szkodzić.

 Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.

 Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest
w głębi naszej duszy. Jednak do tego, aby ją w
nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.

 Nigdy nie pozwól swoim uszom uwierzyć w to, czego nie widziały twoje oczy.

 Człowiek szlachetny stara się za każdą swoją nową swobodę zapłacić jakimś swoim nowym obowiązkiem, nowym zadaniem.