Najprawdziwszym złem na świecie są czyny człowieka.

 Każdy człowiek nosi w sobie kontynent nieodkrytych możliwości. Szczęśliwy ten, kto jest Kolumbem własnej duszy.

 Pokonuj złych ludzi swym opanowaniem.
Nie daj się im wyprowadzić z równowagi.
Jeśli są złośliwi, nie bądź złośliwy w zamian.
Jeśli wściekły pies ugryzie cię, a ty ugryziesz
go w odwecie, sam staniesz się psem.

 A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Prawda, że gwiazdy mówią.
Ale prawdę mówią, kiedy nie są jeszcze gwiazdami.

 Człowiek jest tym, co zje.

 Nie ludzie nami rządzą, lecz własne słabości.

 Gdzie jest człowiek, tam jest i sztuka.

 I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.

 Być człowiekiem, to w istocie być odpowiedzialnym. To znać wstyd
w obliczu nędzy, chociaż ona nie wydaje się od nas zależna. To być dumnym ze zwycięstwa, które
odnieśli nasi towarzysze. To
kładąc swą cegłę czuć, że się
bierze udział w budowie świata.

 Możemy uleczyć się z cierpienia tylko przeżywając je do końca.