W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni.

 Żyjemy w wielkich czasach, lecz czasu coraz mniej.

 Współczesny człowiek jest eksperymentatorem własnego losu.

 Nie ma nic piękniejszego niż pobudzać ludzi do śmiechu.

 Nie boję się wcale tych grubych i długowłosych ludzi. Boję się raczej tych innych, bladych i wysmukłych.

 Nawet najmniejsza osoba zmienić może bieg dziejów.

 Bogactwo człowieka mierzy się rzeczami, z których on spokojnym sercem rezygnuje.

 Wszyscy, którzy jedno robią, a co innego udają, to ludzie wiarołomni, nieuczciwi, złośliwi.

 Człowieku, świat stoi przed tobą otworem, więc uważaj byś zeń nie wyleciał.

 Cóż może być bardziej cennego od codziennych spotkań z mądrymi książkami.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.