Rzuć mnie wilkom na pożarcie A wrócę, dowodząc watahą.

 Los ludzkości, jako całości,będzie taki, na jaki ona zasługuje.

 Jednak gdy otwieram
oczy, jestem sama. I już
wiem, że czekałam za długo.

 Stwierdzenie „to koniec” może być zakwalifikowane równocześnie jako prawda i fałsz, bo nawet ostatnia kropka może być prologiem nowej historii.

 Zamykaj każdy zły dzień i nie wracaj do niego.
Zrobiłeś, co mogłeś. Palnąłeś przy tym parę gaf
i niedorzeczności. Zapomnij o nich tak szybko, jak
tylko potrafisz. Jutro będzie nowy dzień. Rozpocznij
go bez zmartwień, w nastroju zbyt dobrym, aby
przejmować się bzdurami z przeszłości.

 Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.

 Człowieka nie poznasz po tym co robi przy innych, lecz po tym jak zachowuje się w samotności.

 Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

 W każdym z nas siedzi więcej niż jeden człowiek.

 Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a na­wet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.

 Rozmawiajmy z bliskimi za życia – bo przyjdzie moment, kiedy dialog straci zasięg i zostaną tylko łzy i wspomnienia.