Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.
Człowiek - to istota, która się
do wszystkiego przyzwyczaja,
i sądzę, że to najtrafniejsze określenie człowieka.
Lubię patrzeć oczyma wewnątrz zwróconymi w świat, co się niezmierzony sam w człowieku stwarza.
Siła człowieka nie polega na tym,
że nigdy nie upada, ale na tym,
że potrafi się podnosić.
Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.
Myślę, że najgorsze, co może kogos spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.
Dobrych ludzi nikt nie zapomina.
Najmniejszych ludzi możemy odnaleźć za największymi meblami biurowymi.
Człowiek może znacznie więcej, niż mu się wydaje.
I jeszcze więcej niż mu się na co dzień chce.
Czasami ludzie wokół ciebie
nie będą rozumieć twojej drogi.
Nie muszą, ona nie jest dla nich.
Najstraszniejszy jest głupiec, który ma cokolwiek słuszności.
