Ten, kto mówi kłamstwo, nie uświadamia sobie, jak wielkiego zadania ...
Ten, kto mówi kłamstwo, nie uświadamia sobie, jak wielkiego zadania się podejmuje, bo będzie musiał wymyślić jeszcze dwadzieścia innych kłamstw, żeby podtrzymać to jedno.
Marne jest życie ludzi, którzy kłamstwo stawiają wyżej od prawdy.
Dobrze jest od czasu do czasu przestać robić to, do czego się przywykło, by wiedzieć, że człowiek rządzi przyzwyczajeniem,a nie na odwrót.
Dopiero wówczas, gdy dostrzeżemy, że żaden człowiek nie jest zupełnie czarny jak diabeł, ani też zupełnie biały, jak anioł, lecz, że wszyscy jesteśmy, jak zebry w paski lub szarzy, jak orły i dopiero wówczas, gdy wyciągniemy z tego spostrzeżenia praktyczny wniosek, mamy możność naprawdę zrozumieć ludzi.
Czasem pewne nawyki trudno przełamać, nawet kiedy człowiek bardzo się stara.
Wilki nie przejmują się tym,
co o nich sądzą barany.
By się zbliżyć do drugiego człowieka, trzeba oderwać się od siebie.
Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją. Są niebezpieczni.
Stwierdzenie „to koniec” może być zakwalifikowane równocześnie jako prawda i fałsz, bo nawet ostatnia kropka może być prologiem nowej historii.
Ludzie skłonni są myśleć, że to, co jest legalne, musi być dobre.
Człowiek rodzi się by żyć, nie po to by przygotowywać się do życia.