Zawsze można coś zmienić. Nawet
jeśli wydaje się to niemożliwe.

 Są ludzie, którzy zasługują na wiele, a nie oczekują niczego w zamian. Są też tacy, dla których robimy wszystko, mimo że na to nie zasługują, a dla nich to i tak za mało.

 Gdybyśmy byli tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż jesteśmy ludźmi i nie potrafimy nawet słuchać własnych rozmów.

 Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.

 Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożniejszy.

 Najszlachetniejsze serce jest to, które raczej da się skaleczyć, niż samo zadraśnie.

 Nie należy potępiać człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się dzieje w jego duszy.

 Człowiek jest jedyną na świecie istotą świadomą bliskości swej śmierci.

 Rozmawiajmy z bliskimi za życia – bo przyjdzie moment, kiedy dialog straci zasięg i zostaną tylko łzy i wspomnienia.

 Nigdy nie pozwól swoim uszom uwierzyć w to, czego nie widziały twoje oczy.