Nie poświęca się życia dla symboli.
Nie poświęca się życia dla symboli.
Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.
Jak każda zła dziewczynka, mam swojego diabła stróża. Prowadzi mnie za rękę przez labirynty uciech.
Uciekając tylko mnożymy problemy.
W końcu czytanie jest poniekąd doglądaniem książek.
Miłość to najgorsze, co się może
człowiekowi przytrafić. Człowiek chodzi
jak idiota i przestaje troszczyć się o siebie samego.
Potrzebujesz przyjaciela - jak każdy.
Każdy rodzaj miłości ma własną sztukę kochania.
Najgorszy jest brak pewności. Człowiek pada ofiarą własnej wyobraźni.
Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.
Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.