Nasza egzystencja składa się z porażek i sukcesów, ciągłych wyborów. ...

 Skoro Bóg nie zadowolił wszystkich, jak ja mam to osiągnąć?

 Czas gorszy niż burza. Burza zniszczy, co słabe, a czas - wszystko.

 Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?

 Szybko się przekonasz, że
uroda to tylko powierzchowność,
a szpetota sięga do szpiku kości.

 Człowiek czuje się lepiej, widząc tak szczerą miłość.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później
nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Tak, bracie, płomień
spędza się płomieniem. Ból
dawny nowym leczy się cierpieniem.

 Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści.
- Bo rzeczywistość nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.

 Często usiłujemy ukryć nasze
uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.

 Sztuka moja jest i pozostanie protestem przeciwko temu właśnie światu, który ukazuje. I nawet gdyby opór był zgoła bezsilny, gdyby świat zewnętrzny do tego stopnia nas przeniknął i zniekształcił, iż nikt z nas nie mógłby zaufać żadnej myśli, żadnemu uczuciu swojemu, to przecież wystarczy sama świadomość zniekształcenia, ona to, świadomość, pozwoli nam wziąć rozbrat ze
spaczonym kształtem naszym.