Nie mówiłbym tyle o sobie, gdybym kogoś innego znał równie ...

 Nie lekceważ cudu łez. One mogą być uzdrawiającymi wodami i strumieniem radości. Czasami są najlepszymi słowami, jakie potrafi wypowiedzieć serce.

 A potem świat znów zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej.

 Na odrobinę szczęścia nigdy nie jest za wcześnie.

 W naturze rzeczy leży, że ci, którzy zbawiają świat przed pewnym zniszczeniem, nie otrzymują wielkich nagród.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 Takie jest prawo życia, że wszystko musi umierać. Lecimy, lecimy w przestworza i nagle jest koniec, pada słowo: finis, i wszystko znika. Na zawsze.

 To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.

 Życie stwarza nam różne możliwości, jest pełne straconych szans i nadarzających się okazji.

 Wydrążanie zera nicość w sobie zawiera.

 Nie istnieje większy dar, jaki rodzice mogą dać dzieciom, niż kochać się wzajemnie.