Wstydem nie rządzi rozum. Wstyd rodzi się z dokonywanego nieustannie ...
Wstydem nie rządzi rozum.
Wstyd rodzi się z dokonywanego
nieustannie porównania z obrazem
człowieka takiego, jakim chcielibyśmy być.
I tak się
właśnie kończy świat,
nie hukiem, a skomleniem.
Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.
I znów poszedł biedaczysko, po szerokim szukać świecie tego, co jest bardzo blisko.
Gdyby ludzie słuchali się żon, na świecie nic by się nie działo.
Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych
i jednocześnie chorobliwie ambitnych.
Zrozumiałem, że wtedy, gdy dąży się do najwyższych celów, jakie może sobie postawić człowiek, barykady stają się poręczami, każde niebezpieczeństwo staje się wyzwaniem, a nawet zło zaczyna nam służyć.
Nie wszyscy jesteśmy stworzeni do prostego życia, nawet jeśli go pragniemy.
Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.
Zanim piękno zniknie z tego świata,
będzie jeszcze przez chwilę istnieć jako pomyłka.
Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.