
Wstydem nie rządzi rozum. Wstyd rodzi się z dokonywanego nieustannie ...
Wstydem nie rządzi rozum.
Wstyd rodzi się z dokonywanego
nieustannie porównania z obrazem
człowieka takiego, jakim chcielibyśmy być.
(...) w życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?
Nieważne jest miejsce, ale człowiek. Zrób coś ze sobą nie z miejscem
Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.
Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.
Gdy zbliża się śmierć, wszystkie stworzenia okazują się zdolne do przemocy.
Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.
Słabość okazywana,
gorsza jest od tej noszonej w sercu.
Wy, ludzie, jesteście tak kruchymi
istotami. Niby wszystko jest w porządku,
ale w każdej chwili możecie bezpowrotnie odejść.
Widziałem przyjście Pana, płaszcz chwały go owiewał, a z takiej szedł winnicy, co rodzi grona gniewu.
Nie mogę zmienić przeszłości.