
Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści. - Bo rzeczywistość nigdy ...
Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści.
- Bo rzeczywistość nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.
Każde słowo jest jak niepotrzebna plama na ciszy i nicości.
Przychodzą nam do głowy różne pomysły. Na ogół niestety żałosne.
Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.
Bogatych łuczywo kusi, śmierć koseką nad ich głowami kręci, ubogich życie rychło przepędza jak powietrze, przerzedzone ważkami.
Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.
I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.
To straszne uczucie, gdy męczą
cię myśli, które odmawiają
ułożenia się w zdania.
Zobaczyć osobę, którą się kocha,
choćby na krótko, jest już szczęściem.
Żadne życie nie
jest zniszczone oprócz tego,
którego rozwój jest powstrzymywany.
Naucz się polegać na sobie, żeby
inni czuli, że mogą polegać na tobie.