Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści. - Bo rzeczywistość nigdy ...
Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści.
- Bo rzeczywistość nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.
Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie
zmieniają. Żeby wszystko czekało na mnie
jak zastygłe. Chciałem powracać do własnych
uczuć, tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.
Ten, kto tańczy ze smokami,
musi się liczyć z tym, że spłonie.
Lepiej spełnić uczynek godny uwagi, niż zostać zauważonym.
Najważniejsze, by umieć się rozstać z klasą...
To, że mamy prawo kochać i być kochanymi,
nie usprawiedliwia w żadnej mierze naszej
nielojalności wobec tych, których kochać przestaliśmy.
Bóg nie gra w kości ze wszechświatem.
Tylko jeden jest król, tylko jeden! I nie ma innej ryby, która by mogła mu dorównać.
Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.
Życie idzie zawsze do przodu, czy
tego chcesz, czy nie, muzyka gra, a ty możesz
najwyżej przyciszyć ją lub podgłośnić. I musisz
do niej tańczyć najlepiej, jak potrafisz.
Gniew odwraca uwagę
od wszechogarniającego smutku.