
Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest ...
Kto nie umie w potrzebie rozstać się
ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.
Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.
Czyjeś uczucie, ofiarowane tak po prostu, zawsze jest trudne do zrozumienia.
Tylko głupiec sam się poniża, gdy na świecie pełno jest ludzi gotowych zrobić to za niego.
Żeby w pełni zaznać życia, człowiek powinien umierać każdego dnia.
Kiedy ludzie cię kochają, ufają ci.
Możesz ocalić świat! Jeśli nie ty, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy?
Dobra wola nie zawsze z obowiązkiem chodzi w parze.
Na początku była chuć. Nic prócz niej, a wszystko w niej.
Nie przestaje się kochać człowieka
tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Korzystaj z czasu, który masz. Nie martw się o to, co przyniesie jutro. Ciesz się tym, co masz w danej chwili.