Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest ...
Kto nie umie w potrzebie rozstać się
ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.
Miłość jest jak gorączka dopada nas i mija bez najmniejszego udziału naszej woli.
Autorzy. Nawet ci normalni to świry.
„Lepiej się rozstać. W każdej sprawie ludzkiej istnieje krąg, którego nie powinno się przekraczać. Lepiej odejść i ocalić chociażby wspomnienia. Szacunek. Godność. To mimo wszystko nie są takie głupie sprawy, jakby się zdawało.
I tak się właśnie kończy
świat. Nie hukiem ale skomleniem.
Bitwy są te same co zawsze. Po prostu trudniej rozpoznać wroga.
Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.
Boże, daj mi cierpliwość… najlepiej podwójną dawkę...
Miłość jest być może najwierniejszym doradcą, ale drugie miejsce zajmuje gniew.
Milczenie, oto jest odpowiedź, pomyślał. Nigdy nie należy dawać głupkowi okazji do odpyskowania.
Czyż potrzeba zastanawiać się nad przeszłością, gdy teraźniejszość jest o tyle pewniejsza, a przyszłość o tyle jaśniejsza?