O najważniejszych sprawach najtrudniej opowiedzieć, ponieważ słowa pomniejszają
je. Trudno sprawić, aby obcy zaczęli cenić
to, co jest dla ciebie najważniejsze.
Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.
Wynocha z mojego nieba, chłopaki!
Trudno mówić o rozczarowaniu,
gdy potwierdzają się twoje oczekiwania.
Podjęcie złej decyzji jest lepsze niż niepodjęcie żadnej.
Po co chować urazę? (...) Co można zyskać, rozpamiętując dawne krzywdy? Nic. W ten sposób krzywdzisz tylko siebie, nikogo innego.
Imbecyle - powiedziała szeptem. - nigdy nie zapominaj, że mężczyźni to imbecyle.
Dom jest tam, gdzie jeśli wrócisz, muszą cie wpuścić.
Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Jestem jakaś taka inna. Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.
Myśl jest narzędziem, za pomocą którego dokonuje się wyboru.
