Człowiek stawia hipotezy zawsze, nawet kiedy się ma na baczności, ...

 Tak to już bywa, że kiedy
człowiek ucieka przed swoim
strachem, może się przekonać, że
zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.

 Fizycznie wciąż była w domu, ale duchem już zdążyła ich opuścić.

 Źle być pijanym w samotności.

 Milion ukłuć szpilką może i słonia obalić.

 Zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy, kiedy człowiek jest tchórzem.

 Czasami kawałki układanki pasują do siebie tylko przez pewien czas.

 I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Tak krótka miłość, a tak długie zapominanie.

 Miłość uwolniła ją od ostatniego lęku.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.