Przedtem muszę cię koniecznie pocałować.
Staram się, jak mogę, rozmyślam
o wszystkich najbliższych po kolei, uwalniam ich z pamięci niczym ptaki z klatek i zamykam za nimi drzwi, żeby przypadkiem nie powrócili.
Kochanie, pieniądze czynią cuda - zawiesza głos. Ale nie mogą spowodować, żeby ktoś cię pokochał lub szanował.
Podatność na zranienie jest tak
związana z życiem ludzkim jak oddychanie.
Zmieniasz myśli, zmieniasz życie.
Wspólny sen, taki przytulony, to świadectwo zaufania i czułości.
Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.
Umiem się bronić przed zazdrością. Wiem, że zazdrość potrafi zrujnować każde szczęście.
Kiedy jesteś sam, dziwne
zachowanie przestaje być dziwne.
Uprzejmość tak doskonała, że prawie nie różniąca się od lodowatej obojętności.
