A w podzięce dam Ci swe serce.

 Gdyby nie było książek, już dawno bym umarła.

 Wybieraj wrogów mądrzej, niż wybierasz przyjaciół.

 (...) miotani życiem szamotamy się między pragnieniem a rzeczywistością.

 Każdy z was, młodzi przyjaciele,
znajduje też w życiu jakieś swoje
Westerplatte, jakiś wymiar zadań,
które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś
słuszną sprawę, o którą nie można
nie walczyć, jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można
się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości,
które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to
Westerplatte. Utrzymać i obronić, w sobie
i wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych.

 Człowiek uwalnia się od wielu rzeczy, kiedy się nie boi.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 (...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 No cóż...doszedłem do wniosku, że skoro i tak skończę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć