Miłość - mruknęła nad zlewem. - Nikt zakochany nie wie, ...

 Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.

 Wszystkie rzeczy zawsze działają zgodnie ze swoją naturą.

 Nie tak miało być, chcieliśmy dziś żyć i iść przed siebie z uśmiechem.

 Nie każdy musi być wielkim człowiekiem: być człowiekiem to już bardzo dużo.

 Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia.

 Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.

 Dla nas obojga dom to nie miejsce, a ludzie. I my go wreszcie odnaleźliśmy.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Zaśnij, wyśnij o mnie sen.

 Jeśli jest noc,
musi być dzień,
jeśli łza - uśmiech.