
Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni ...
Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni i szlachetni.
W każdej pogłosce jest ziarno prawdy, problem tylko, jak je znaleźć.
Powierzyłam komuś serce, bardzo dawno temu. Moje całe serce. I nigdy do końca go nie odzyskałam.
Tęsknota za domem jest jak choroba, jak żałoba po czymś, co zostało utracone lub odebrane.
Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się powrotem.
Jedynie ofiarowując to, co najcenniejsze, człowiek może zdobyć największą moc.
Wygląda na to, że tylko cierpiąc, potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.
Prawdziwa miłość jest raną. I tylko tak ją można odnaleźć w sobie, gdy czyjś ból boli człowieka jako jego ból.
Łatwo jest wygłaszać ostre przemówienia, szczególnie tym, którzy nie muszą ponosić odpowiedzialności.
Przymus najczęściej wywołuje zupełnie odwrotny skutek.
Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich uczy na pamięć.