Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni ...
Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni i szlachetni.
Igranie z ogniem to jedno, a skok prosto w płomienie to coś zupełnie innego.
- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo.
Słowo jest ważniejsze niż pobieżny, wpisany w niego, sens.
Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.
Przeszłość to sen, z którego nigdy się nie budzimy.
Życie ogólnie jest proste. Tylko ludzie je sobie niepotrzebnie komplikują.
Piekło jest w nas. W środku. Każdy nosi je ze sobą, dopóki go nie pokona.
Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można dojrzeć ze środka.
Przyszłości się nie pragnie: zasługuje się na nią.