Ludzie marnują talent, robiąc niepotrzebne rzeczy.

 Nie sztuką jest się zakochać. Sztuką jest przestać kochać wtedy, gdy serce nadal tego pragnie, a rozsądek podpowiada całkiem co innego.

 Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Czy moglibyśmy dalej żyć, gdyby nasza pamięć musiała gromadzić wszystkie nasze cierpienia w stanie nieoswojonym?
Nasze koszmary to jedynie ich echo.

 Czasami piorun trafia w ciebie, ale to ten, kto stoi obok, ląduje w szpitalu. Albo w kostnicy.

 Strach jest wytworem wyobraźni.
To kara, cena, jaką płaci się za wyobraźnię.

 Ich świat zatrzymał się na chwilę i stał w bezruchu, balansując na ostrzu noża.

 Bo żyć możesz tylko tym, za co zgodzisz się umrzeć.

 Jestem Księżniczką. Zabiję, jeśli trzeba zabić. Ułaskawię, jeśli przekonasz, że warto.

 Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz
z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 
Każdy jest zagadką w zagadce, osłoniętą pancerzem tajemnicy.