(...) widzę tysiące skórzanych okładek wiodących niczym drzwi w nieznane ...

 Przecież wszystko kiedyś zniknie. Wszyscy żyjemy, idąc naprzód. Większość rzeczy, które nas otaczają, znika wraz z naszym przesuwaniem się. Nie ma na to rady. Kiedy nadchodzi czas, znikają.

 Prawdziwe piękno płynie z dobroci, prawości i współczucia.

 Jeśli chcesz znaleźć źródło,
musisz iść do góry, pod prąd.

 Istnieją takie miejsca, które trzeba i można oglądać jedynie w ciemnościach.

 Wykonaj pracę. Zrób analizę.
Ale wczuj się w swój bieg. Poczuj radość z biegania.

 Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?

 Słuchaj mnie uważnie, panie Garron, bo właśnie mówię ci, że cię kocham.

 
Dopóki nie skorzystałem z Internetu,
nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie.