... dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć.

 Bóg nie znosi tchórzy.

 Boję się samotności.

 Szczęście jest wtedy, gdy lubisz swoje odbicie w lustrze.

 Sumienie to ten cichy, łagodny głos, którego nikt nie słucha

 Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Znajomość Boga, bez znajomości własnej nędzy, rodzi pychę.

 A ty napisz podanie do muzeum osobliwości, żeby przyjęli na manekina.

 Winisz siebie za to, kim jesteś. A to niczyja wina i nic nie możesz zmienić.

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.