Znasz ten ból, kiedy uczucia biorą nad Tobą władzę?

 Chcesz do końca życia sprzedawać słodzoną wodę, czy wolałbyś zmieniać świat?

 Tak łatwo odpuścić, przestać walczyć. Tak łatwo uznać wszystko za stracone. Tak łatwo podjąć decyzję za dwoje. Zrobić to, co wydaje nam się najlepszym, najłatwiejszym wyjściem.
Nasze decyzje wpływają na życie innych ludzi. Licz się z tym.
"Stajesz się na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś".

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Upór, przyjacielu, nie uznaje żadnych argumentów i dlatego jest tak nieodparty.

 
Wdzięczność jest najbardziej religijnym uczuciem.

 Nie chcę zabijać czasu. Chcę chwytać go mocno i odciskać swój ślad na świecie.

 Jeden jedyny przyjaciel w zupełności zaspokaja ludzkie zapotrzebowanie na przyjaźń.

 Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.

 Na pewno właśnie na tym polega piekło. Na powtarzalności.

 Jak łatwo przegapić to, co ważne w życiu.