Czy to rzeczy upodabniają się do ludzi, którzy je posiadają ...

 Człowiekowi, który tłumaczy każdy swój błąd, nie starcza już czasu na nic innego.

 Świętość nie jest przywilejem nielicznych, lecz powołaniem wielu.

 Pisarz nigdy nie jest osobą godną zaufania.

 Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Kto sam zdradza, ten łatwo uwierzy w zdradę innych.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 Tak dużo przecieka nam przez palce, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

 To jest tak, że wylatuje jedna cegła a burzy się wszystko.

 Kim Pan jest? Jestem kimś wyprowadzonym z błędu.