Nie jestem gotowa odejść tak bez słowa...

 Martwienie się to ciężka praca, która nikomu jeszcze nie pomogła, ale niejednemu zaszkodziła.

 Chcę być zaangażowany i szczery, ale lubię się też zabawić i zachowywać się jak idiota.
Dziwadła, łączcie się.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Nawet gąbka ma swój punkt nasycenia.

 Fakt, że stoisz wśród tłumu, nie oznacza, że do niego należysz.

 Rozsądny człowiek powinien poprzestawać na towarzystwie swej własnej osoby.

 Może prawdziwe uczucie to nie nagły płomień, trzęsienie ziemi. Może wystarczy dotknięcie dłoni, silny uścisk ramion, łagodny głos. I może nie od razu zmienia świat, a jedynie dwa życia na lepsze, trochę spokojniejsze i nie tak strasznie samotne.

 Mam nadzieję, że bycie martwym wyda ci się równie interesujące jak życie.

 Rozpaczać po rozłące z ukochaną jest rzeczą dopuszczalną, a nawet godną.

 Dzieci dorastają, lecz pozostają dziećmi.