Nie ma paskudniejszego widoku niż płacząca czarodziejka.

 Kiedy patrzymy wstecz, mamy wrażenie, że nasze życie układa się w schemat; każde wydarzenie zaczyna się wydawać logiczne, jakby coś - albo Ktoś - z wyprzedzeniem rozplanowano wszystkie nasze kroki.

 Nie ma czegoś takiego jak wolność, są tylko różne rodzaje niewoli.

 Niezgodność krytyków miedzy sobą dowodzi zgodności artysty z sobą.

 Trzeba w coś wierzyć. To wszystko.

 Człowiek ma tyle lat, na ile się czuje.

 Mam w sobie wielką miłość, której nie potrafisz sobie wyobrazić. Oraz wielki gniew, który zadziwiłby Cię ogromnie. Jeśli nie zaspokoję jednego... pogrążę się w drugim.

 Miłość to słabość, która raz od wielkiego dzwonu triumfuje nad siłą.

 Nasza przeszłość ma taki ciężar, jaki jej nadamy.

 Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.

 Ale czyż miłość to nie jest właśnie: dwoje zwierząt, które się pożądają do utraty zmysłów?