Nie ma paskudniejszego widoku niż płacząca czarodziejka.

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Tak wiele we mnie zgliszczy. Jak żyć, kiedy w człowieku tyle śmierci?

 Nie sądzę, by ktokolwiek był na tyle mądry, aby ocenić, co jest możliwe, a co nie.

 Sądy stają się stereotypami właśnie dlatego, że jest w nich prawda.

 Tylko nogami fikać i zęby szczerzyć? A książki to nie łaska?

 Ten, kto z uporem wypiera się brzydkich stron tego, co robi, nigdy nie wyciągnie nauki ze swoich błędów.

 Bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie.

 Jego dusza wzbiła się pod niebiosa, by zaraz runąć na ziemię.

 Musisz wiedzieć, kiedy możesz posunąć się dalej, a kiedy się wycofać.

 A jednak istnieją na świecie słowa, które zastygły w czasie, i historie, które tego dowodzą.