Ja nie płaczę... [...] Ja mam tylko w środku trochę ...

 Podobno prawda wyzwala, a ciebie przygniotła

 Wiedziałam, że wszyscy uważają mnie za szaloną.(...) więc i ja zaczęłam postrzegać siebie w ten sposób.

 Miecz w moim ręku
jest straszną bronią.
Przede wszystkim dla mnie.

 Tym, co zabija, jest rozpacz.

 Czyjeś uczucie, ofiarowane tak po prostu, zawsze jest trudne do zrozumienia.

 Nadszedł czas, żebym przestała się zamartwiać i zastanawiać, jak to się wszystko skończy. Nadszedł czas, żeby nauczyć się cieszyć z tego, co mam - zanim nastąpi kolejna zmiana.

 Jakby kiedyś jego anioł stróż zdecydował raz na zawsze: będziesz miał lepiej od innych.

 Ból który pali i gryzie, nie daje się zmyć łatwymi łzami.

 Zniszczone obrazy to zniszczone wspomnienia.

 (...) punkty widzenia lekarza i pacjenta nie mają ze sobą nic wspólnego.