Przebaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk.

 Kiedy człowiek wie, co jest nie tak, ale czuje się zupełnie bezsilny, woli udawać ślepego, bo w ten sposób mniej cierpi.

 Tak właśnie działa epidemia; zabija, czego nie może pokonać.

 To nie świat i ludzie wokół Ciebie czynią cię szczęśliwym lub nieszczęśliwym, ale Twoje myśli.

 Muzyka łagodzi obyczaje.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.

 Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje wolność, ale unieszczęśliwia.

 Papier łatwo płonie. A słowa umieją czekać.

 Zgubiłem się w Lesie ale ciągle jestem na Szlaku...

 Prawda jest kobietą, albowiem prawda to piękno, a nie przystojność, myślał sobie Ridcully, gdy senat zajmował miejsca, pomrukując przy tym niechętnie. To dobrze tłumaczy powiedzenie, że kłamstwo może cały świat oblecieć, zanim prawda włoży buty. Musi przecież zdecydować, którą parę włożyć – pomysł, że kobieta z taką pozycją miałaby tylko jedną, wykracza poza granice racjonalnej wiary. Właściwie, jako bogini, ma na pewno wiele par i tyleż wyborów: wygodne buty dla prostych, domowych prawd, podkute i ciężkie dla prawd nieprzyjemnych, proste chodaki dla prawd uniwersalnych i może też jakieś klapki dla prawd oczywistych.