Nie ma nic niepoznawalnego. Jest tylko nasza niewiedza

 Wybucha człowiek w życiu innego człowieka jak pocisk.

 Istnieją drzwi, których nie należy otwierać. Do innych niebezpiecznie jest
się nawet zbliżyć, by ktoś na głos naszych kroków nie otworzył ich od wewnątrz. Nigdy bowiem nie wiadomo,
co lub kogo zastaniemy
po drugiej stronie.

 Nasza przeszłość ma taki ciężar, jaki jej nadamy.

 "Słyszałem, że świat jest piękny" -rzekł niewidomy.
"Podobno" -odpowiedział widzący.

 Kolejny dzień dobiega końca, nastaje noc. Mrok jest tak przewidywalny, prawda?

 Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym.

 Byłam ślepa, kiedy najlepiej widziałam.

 Nie mogę narzekać. To znaczy, mógłbym, ale to by i tak nic nie dało, prawda?

 Mądrzy nie muszą pytać, głupiec pyta na próżno.

 Mdłe światło płynące zza okna padało na łóżko, gdzie leżały ograbione, odarte z majestatu śmierci zwłoki człowieka, przy którym nikt nie czuwał, którego nikt nie opłakiwał.