
Sarkazm to ostatnia deska ratunku dla osób o upośledzonej wyobraźni
Sarkazm to ostatnia deska ratunku dla osób o upośledzonej wyobraźni
Nie sposób odwołać przykrych słów, choćby się ich potem żałowało.
Upewnij się, że nie ścigasz cienia, który sam rzucasz.
Lepiej cieszyć się chwilą i nie myśleć o jutrze.
Czasem wystarczy jeden
gest i samotność znika.
Kładę dłoń na jej dłoni i głaszczę delikatnie. W takich chwilach jak ta modlę się, by dusze mogły się odnaleźć po śmierci.
Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.
Twoi przyjaciele. Są jak tonący, którzy łapią cię za nogi. Nie możesz ich ocalić. Możesz tylko utonąć razem z nimi.
Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jakbyś tego chciał, nie oznacza to, że nie kocha cię on z całego serca i ponad siły.
Chodź, bólu, nasyć się mną. Zatop kły w moim ciele. Rozszarp mnie.
Nie można schronić się w bezdennej przepaści - można się w nią jedynie rzucić.