Boże, proszę, tylko nie to. Tylko nie kolejny dzień.

 Najtrudniejszy jest koniec miesiąca. Zwłaszcza trzydzieści ostatnich dni.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Patrzymy w siebie jak w studnię i tylko tyle widzimy.

 Im więcej widzę,
tym mniej rzeczy
jestem pewien.

 Słowa palą, więc pali się słowa. Nikt o treści popiołów nie pyta.

 Nie w tym rzecz, ile jeszcze przed nami upadków, ale w tym ile razy będziemy mieli siłę wstać.

 Umiem się uśmiechać, a nie umiem być szczęśliwa.

 Słabemu łatwo się bać. Każda drobnostka napawa lękiem.

 Kiedy coś jest słuszne, nie ma się czego wstydzić.

 Gdyby ludzie rozmawiali tylko o tym,
co rozumieją, zapadłaby nad światem wielka cisza.