Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej ...

 Moje serce nie zawiodło. To ktoś zawiódł moje serce.

 Iskry uniosły w górę ich prawdy i kłamstwa.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.

 Chciałabym, żeby mój cień wstał i szedł obok mnie.

 Nie nazywaj. Trwaj.

 Nie mogę zepchnąć ciemności z mojej drogi.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Lęk oznacza głębokie, mdlące poczucie, że za chwilę stanie się coś strasznego.