
Nigdy nie można wrócić do tego co już się stało. ...
Nigdy nie można wrócić do tego co już się stało. Nawet jeśli ma się zegar w sercu.
Najbardziej boimy się siebie samych oraz naszych cech, które widzimy w innych.
Nie umiem żyć normalnie, choćbym nie wiem jak się starał.
Albowiem mężczyzna i kobieta są jak kwiaty w dolinie, które kwitną dziś, by jutro spłonąć w ogniu czasu. Człowiecze życie jest jak pora roku. Przychodzi i odchodzi.
Kultura wyzwala ciało od zniewolenia pracą i usposabia go do kontemplacji.
Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.
Gromadzi wspomnienia. Na później.
Gdyby ktoś spytał, gdzie jesteśmy, każcie mu spojrzeć w górę.
Mam tajemnicę.
I to nie jedną z tych przyjemnych.
Gdzie kończy się rozwaga, a zaczyna chciwość?
Człowiek może gniewać się na wiele rzeczy, a to, że ma umrzeć bezpożytecznie, jest jedną z nich. Ale myślę też, że gniew jest bodaj najlepszym stanem, w jakim można być, kiedy się atakuje.