Kto nie umie się bawić, nie umie też pracować.

 Moment największej chwały człowieka zawiera jednocześnie zalążek jego ostatecznego upadku.

 Czuję się jak ktoś pobity od środka na śmierć, nie jak ktoś żywy, ale jak nie-trup.

 Szczęście ma to
do siebie, że umyka.

 Ucieczka nigdy nie jest końcem, a zawsze tylko odwleczeniem.

 No bo co w końcu, kurczę blade!

 Symptomem najgorszego upadku jest to, jeśli zaczynamy zazdrościć ludziom żyjącym złudzeniami.

 Jeśli chcesz poprowadzić innych ku zmianie, pamiętaj, że lider kroczy zawsze z przodu, stawia czoła nieznanemu i przeciera szlak dla tych, którzy podążają za nim.

 Człowiek może patrzeć w gwiazdy, a równocześnie widzieć koniec swoich rzęs.

 Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.

 Złość jest prawdopodobnie dużo zdrowsza od pogrążenia się w depresji.