Przeze mnie droga w miasto utrapienia...

 Jest coś cudownego w bólu głowy, który przeszedł. Szkoda, że to uczucie tak szybko znika i nie można się nim cieszyć każdego dnia przez resztę życia.

 Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie typu:  - Człowiek się uczy na błędach.  - Co nie zabije to wzmocni.  - Podróże kształcą.  To wszystko nieprawda. Nie podpisałbym się pod tym i moim dzieciom bym tego nie powiedział. Jestem psychologiem od 25 lat i znam ludzi, którzy potrafią 10 lat walić głową w ścianę. I ciągle są zdziwieni, że ich głowa boli a ściana stoi. Także człowiek się uczy na błędach wtedy kiedy wie, że je popełnia. Podróże kształcą? Tak, ale tylko wykształconych ludzi. Ludzie jadą do Egiptu, stoją pod piramidami i mówią: Patrz jaka niska, wyższa się wydawała. I to jest koniec refleksji na temat trzech tysięcy lat historii. Jadą do Meksyku i na pytanie "Jak było?" mówią: Meksyk jak Meksyk ciepło było. [...] No i co nie zabije to wzmocni, to nieprawda. Co nie zabije to, nie zabije, wcale nie musi wzmacniać. Potrafi sponiewierać i zostać na całe życie.

 Ale na dobro publiczne składa się szczęście każdego z nas.

 Głupiec sprawę popsuje i na nieszczęście zwala.

 Można milczeć i milczeniem ranić kogoś.

 -Niektórzy myślą dlatego, że boją się działać.
-Między strachem a ostrożnością jest różnica.

 Nie widzę jednostek, widzę serce i ducha walki całej drużyny.

 Cześć, słonko, strasznie za tobą tęskniłem.

 Synu, nie popełniaj moich błędów. Gdybym jeszcze raz otrzymał dar życia, miałbym mniej kobiet, mniej alkoholu i mniej krawatów. (...) Przesyt jest nieporównywalnie gorszy od niedosytu. (...) każdy, choćby najskromniejszy łyk wody, kiedy jesteś spragniony, smakuje jak najszlachetniejszy trunek. Z przesytem nie da się nic zrobić. (...) Niestety żadne słowa nie są w stanie uchronić nas (...) Każdy musi zdobyć swoje doświadczenie sam, nawet za cenę żalu. więcej

 Dusza. To chyba odpowiednie określenie. Niewidzialna siła kierująca ciałem.