Umierający starzec jest jak płonąca biblioteka.

 Trochę bała się możliwych scenariuszy, które przychodziły jej do głowy w związku z nim, ale mimo to, a może właśnie dzięki temu, była szczęśliwa i podniecona.

 Nie próbuj mi wmawiać, że natura nie jest cudem. Nie opowiadaj mi, że świat nie jest baśnią.

 Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno.

 Okazje są jak wschody słońca. Jeśli czeka się zbyt długo, można je przegapić.

 Zamknij oczy. Ale nie umieraj, masz prawo do płaczu. A potem wstań i walcz o następny dzień.

 Nikt nie umiał powiedzieć, na czym polegało to niedobre życie. Prawdopodobnie oznaczało, najogólniej rzecz biorąc, że jest się dzikim i wolnym.

 Czy to nie dziwne, po tym wszystkim, co się stało? Po tym wszystkim, przez co przeszedłem. Przez co ty przeszłaś. Że miłość odczuwa się najbardziej. Coś we mnie kocha coś w tobie.

 Ostatecznie na życie znacznie wygodniej patrzy się pod jednym tylko kątem.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Jeżeli coś jest warte, by to robić, trzeba to robić dobrze.