Umierający starzec jest jak płonąca biblioteka.

 Kiedy moi przyjaciele mieli problemy zawsze starałem się im pomóc. Kiedy ja zacząłem mieć problemy zrozumiałem, że nie miałem przyjaciół.

 A mężczyźni to dranie. Każdy tylko patrzy, żeby uwieść i wykorzystać.

 Mówią, że diabeł tkwi w szczegółach. To samo można powiedzieć o prawdzie. Odrzuć szczegóły, zostaw samo sedno i możesz na nim ukrzyżować każdego.

 Żaden mężczyzna nie miał tak mało czasu i nie dał mi tak wiele.

 Nie ma łatwych odpowiedzi. -Są tak łatwe, jak tego chcemy.

 Moje grzechy są jak zabłocone samochody, brzydkie... ale jak pędzą!

 Zamglony mgiełką smutku jej wzrok nie sięgnie daleko.

 Przecież zawsze mi powtarzasz: książki muszą być ciężkie, bo jest w nich cały świat.

 Odchodziłam od wielu ludzi, wiele razy. Chciałabym spotkać kogoś, przy kim będę chciała zostać. Nie odejść i ewentualnie wrócić. Zostać i czuć się na tyle bezpiecznie, żeby przestać uciekać.

 Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.