Miłość jest niszcząca.

 Płakać znaczyło tyle co
wysiać wszystko na ziemię.

 Ten, kto ma władzę, nie musi poniżać, grozić ani kpić.

 Zawieszona między przeszłością a utraconą przyszłością, zaczęła się nieomal dusić.

 Nadzieja, ten ptak w klatce, który nigdy nie umiera, wyrwała się na wolność.

 W życiu wszystko ma swój zmierzch. Tylko noc kończy się świtem.

 Gwiazdy świecą dziś dla ciebie.

 Ściany mają uszy, ściany mają kamery cyfrowe.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Nie jest łatwo wyrzucić z siebie kogoś, kim się kiedyś było..

 Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?