Miłość jest niszcząca.

 Żyć znaczy tworzyć nieznane.

 Każdy nowy początek wymusza jakiś powrót.

 Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Przecież nigdy nie spotykają nas tylko te nieszczęścia, których się spodziewamy.

 Miłość to dotrzymywanie obietnic wbrew wszystkiemu.

 Czy to rzeczy upodabniają się do ludzi, którzy je posiadają czy raczej ludzie do rzeczy?

 Nie będę żył i mogę wybrać, że będę płonął dla niej jasno, chociaż krócej, zamiast obarczać ją ciężarem dłuższego życia z półczłowiekiem.

 Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie. Człowiek upada i powstaje.

 Pazerność jest tą cechą u ludzi, na którą zawsze można liczyć.

 Bram nie buduje się po to, aby stały otworem...