Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.

 Niewiedza to istotne błogosławieństwo.

 Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić.
Na obojętność jednak nie ma rady.

 Jeśli nie masz racji, przyznaj to szybko i bardzo wyraźnie.

 Ważniejsze jest nie zwycięstwo, lecz właściwe wykorzystanie zwycięstwa.

 CHCĘ POWIEDZIEĆ, ŻE NA KAŻDEGO PRZYCHODZI WŁAŚCIWY CZAS.

 Ci, co upadli na dno, wiedzą, na czym stoją.

 Przeszłość może nas skrzywdzić, jeśli na to pozwolimy.

 No proszę, znów jestem zakochany, niebawem znów zaczną się kłopoty...

 Nie jest miarą zdrowia być dobrze przystosowanym do głęboko chorego społeczeństwa.