Życie, jakkolwiek wspaniałe, jest jednak na końcu trochę marne.

 Zapominamy to, co chcemy pamiętać, a pamiętamy to, o czym chcielibyśmy zapomnieć.

 Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.

 Życie jest zbyt piękne, żeby dać zawładnąć sobą ciemności.

 Kiedy masz szesnaście lat, musisz być geniuszem w sztuce niedopowiedzeń.

 Nic w świecie nie jest warte,
żeby człowiek odwrócił się od tego co kocha.

 
Chciałbym zabić wewnętrzne lenistwo.

 Człowiek musi ranić innych,
by samemu nie zostać zranionym...

 Nasze życie jest nam dane tylko na kredyt.

 Poddaję się zdarzeniom, ale nie działam. Egzystuję, ale nie można powiedzieć, że żyję.

 Większość ludzi wolała by umrzeć, niż myśleć. I tak zresztą robią.