Wtedy pozwoliła m odejść. Teraz każdego dnia musi robić to ...

 Nie zrozumiecie podstawowych założeń swojej własnej kultury, jeśli wasza kultura pozostanie jedyną jaką znacie.

 Podróżuje po szynach własnego strachu. Czego się boję? Ciebie, to znaczy siebie bez Ciebie.

 Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

 Ptak lata, ryba pływa, człowiek biega!

 Ci, co upadli na dno, wiedzą, na czym stoją.

 Od dzisiaj jestem pokryta teflonem - wszystko po mnie spływa, nic nie zostaje.

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.

 Jeśli muszę i wybrać będę mógł jak odejść,
to- przecież dobrze o tym wiesz,
Chciałbym umrzeć przy Tobie.

 Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.

 Błagam Cię, wysyłaj mi książki,
bo to dla mnie jak chleb,
bez którego nie mogę żyć.