
Wtedy pozwoliła m odejść. Teraz każdego dnia musi robić to ...
Wtedy pozwoliła m odejść. Teraz każdego dnia musi robić to wciąż od nowa, bez końca.
I boję się, i nie boję. Wszystko naraz.
Patrzenie na chmury pod słońce jest bolesne, ale jak większość rzeczy, które przynoszą ból, pomaga.
Gość jest najpierw jak złoto, potem
– jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.
Bóg dał nam rozum właśnie po to, byśmy nie wiedząc czy wątpiąc - pytali.
Kelner kiwnął głową i odszedł, powłócząc nogami i duszą.
A tak przy okazji, ubóstwiam Cię... w przerażający i niebezpieczny sposób.
Bo na tym świecie musi być, kurwa, jakaś sprawiedliwość.
Zło zależy od punktu widzenia.
Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.
Na wojnie nie obejdzie się bez wielkiego ryzyka.