Ślepy afekt i pamięć z człowieka wywlecze.

 Cokolwiek się wydarzy, twoje serce będzie moim domem.

 Moje życie było piekłem na ziemi.

 Bardziej niż umrzeć, chciałem tylko jednego: żyć.

 Kiedy nic już nie ma, wszystko ci odebrano, pozostaje tylko nadzieja - nadzieja do samego końca.

 Wszyscy powinniśmy byli umrzeć, tak byłoby najlepiej.

 Nic piękniejszego nad niebo,

które przecież ogarnia

wszystko, co piękne.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Pisanie na temat muzyki jest jak tańczenie na temat architektury.

 Najważniejsze rzeczy w życiu nigdy nie zdarzają się przez przypadek. Ale nawet przy tych, które są nieuchronne, trzeba trochę poczekać, a nawet czasami odrobinę im pomóc.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"