Im więcej w grudniu pogody, tym więcej wiosną wody.
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
Niebezpiecznie jest wiedzieć niewiele. Wiedzieć wiele też.
Nie obchodzi mnie nikt z wyjątkiem mojej osoby.
Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.
Bóg najbardziej potrzebny jest wtedy, kiedy najdotkliwiej odczuwa się jego nieobecność.
Przecież żyje się tylko raz.
Nic piękniejszego nad niebo,
które przecież ogarnia
wszystko, co piękne.
Na tym polega problem z piciem. Gdy wydarzy się coś złego, pijesz, żeby zapomnieć. Kiedy zdarzy się coś dobrego, pijesz, żeby to uczcić. A jeśli nie wydarzy się nic szczególnego, pijesz po to, żeby coś się działo.
W palcach wyobraźni trzymam niedopałek marzeń.
