Ale on nie myślał w każdym razie niewiele.

 Zajebiste życie to tylko kwestia zajebistego myślenia.

 Ocean czasu - chcemy czy nie - zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.

 Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.

 Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.

 Miłość jest dziwna. Ma w sobie coś z narkotycznego uzależnienia.

 (...) złość taka właśnie jest. Zaciska ci pięści i pozwala krzyczeć do woli.

 Czasem wyjściem z przepaści nie jest wspinanie się na górę.

 Czym właściwie jest szczęście? Momentem, w którym gotowość spotyka okazję.

 Możesz być całością tylko wtedy, jeśli kochasz, jeśli czujesz, jeśli się dzielisz.

 Kocham (...) Nienawidzę tego słowa, ale tak jest.