Dobroć i pokora są najmilsze Bogu i ludziom. Człowiek dojrzewa ...
Dobroć i pokora są najmilsze Bogu i ludziom. Człowiek dojrzewa w pokorze serca.
Tak długo, jak coś żyje w ludzkiej pamięci, nie rozpływa się w niebycie.
Promienie słońca we włosach i błękitne niebo zatrzymane na zawsze w twoich oczach.
Nie próbuj zmieniać nikogo. Ani niczego. To w tobie siedzi ta złość. W tobie, a nie w tym kimś są negatywne uczucia.
Zdarzyło się wszystko, co miało się zdarzyć, a jednocześnie nie zdarzyło się nic.
Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.
Coś i tak zostanie po tobie, choćbyś nie wiem co robił czy też nie robił nic. Nawet jeżeli pozwolisz sobie leżeć odłogiem, wyrosną chwasty i ciernie. Coś w każdym razie wyrośnie.
Raz jeszcze sprawdza się przysłowie, że nie należy sądzić człowieka- lub niziołka- po pozorach.
...Najgorszą samotnością
nie jest ta, która otacza człowieka,
ale ta pustka w nim samym.
Miłość naprawdę jest niebezpieczna, nie jest żartem , nie jest kwiatem, nie jest aniołem.
Zanim nabałaganisz, sprawdź, czy dasz radę posprzątać.