Najpierw tęskniłam za nim. Tak do bólu, uśmierzanego litrową butelką taniego wina i snem. Potem, gdy mnie zostawił, tęskniłam do dnia, kiedy za nim nie tęskniłam. Gdy nie mogłam sobie przypomnieć takiego dnia, to piłam z rozpaczy i bezsilności jeszcze więcej i jeszcze tańsze wino.
Czasem stojąc z boku, widzi się więcej.
Czasem może aż za wiele.
Wszystko będzie, jak być powinno, tak już jest urządzony świat.
Brak swobody to jest dla mnie = bzik i śmierć.
Słuchaj, myśl i miej świadomość.
Zupełnie nie rozumiem, jak mogłam dać Ci taką władzę nade mną.
Człowiek nie może przeżyć dłużej niż jego cień.
... trzeba śnić cierpliwie
w nadziei że treść się dopełni
że brakujące słowa
wejdą w kalekie zdania
i pewność na którą czekamy
zarzuci kotwicę.
Żeby uwolnić się od bólu, wyrwałem sobie serce.
Do tej pory nie wierzyłam, że będę w stanie dzielić serce z jakimkolwiek mężczyzną, a co dopiero że oddam mu je w całości.
Zrozumiałem, że życie to potępienie.
Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.
