To, co czynimy za życia, odbija się echem w wieczności.

 Muzyka, lekarstwo i trucizna, ale przede wszystkim wierna towarzyszka życia.

 Zamierzam złożyć mu propozycję nie do odrzucenia.

 Człowiek nie jest niewolnikiem jednej osobowości.

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.

 Nie wiedział, ku czemu zmierza, ale wierzył, że będzie to o wiele lepsze od tego, co zostawiał za sobą.

 Człowiek może być samotny mimo miłości wielu, bo dla nikogo nie jest przecież tym "najukochańszym".

 Piękność w kobiecie uczciwej jest jak ogień daleki albo ostry miecz; ani ogień nie pali, ani miecz nie rani tego, kto się nie zbliży.

 Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.

 Jeśli my ich nie wymażemy,
to oni nas wymażą.
Twierdzą co prawda, że wojna jest sprzeczna z ich nakazami religijnymi
i że walczą tylko w obronie własnej
i faktycznie, nigdy nie zaatakowali pierwsi. Ale co będzie, jak pewnego dnia strzeli im do głowy zmienić religię?
Jak będziemy wtedy wyglądać?
Najlepiej ich wymazać, póki jeszcze
nie jest za późno.

 Obawiam się, że kiedy moje marzenie się ziści, nie będę już miał w życiu żadnego innego celu.