
Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie ...
Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie krwawe strzępy wspomnień.
Cześć, słonko, strasznie za tobą tęskniłem.
Tak jak my. My też jesteśmy fikcją.
[...] czasem trzeba odciąć stare rzeczy, żeby zrobić miejsce dla nowych.
Nie ma takiej chwili, która byłaby za mało ważna, żeby ją dobrze przeżyć.
Czasami w trudnych sytuacjach, można pomylić współczucie z miłością
Ludzie o ciasnych umysłach zawsze atakowali to,
co nie mieściło się w granicach ich pojmowania.
Miłość nie ma sensu..
Zakochiwałam się w nim tak, jakbym zapadała w sen: najpierw powoli,
a potem nagle i całkowicie.
Przepraszam za to, czego nie zrobiłem.
Nadzieja tego świata wykrwawia się z lufy karabinu.