Gdy moje dzieci były małe, mieliśmy pewną zabawę.
Dałem każdemu patyk. Jeden dla każdego.
I mówiłem "złamcie je". Oni to robili, to było łatwe.
Wtedy mówiłem: "Złączcie patyki razem i spróbujcie je złamać".
Nie potrafili. Wtedy mówiłem: "To jest właśnie rodzina"
Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, zostanie tylko sobą.
Musi być jakaś droga pośrednia, że można jakoś dojść
do ładu z tym zasranym społeczeństwem,
niekoniecznie kompletnie się do niego przystosowując.
Mężczyźni czasami wyjeżdżają. Ale potem wracają.
Jest taka pustka,
której wypełnić
tak łatwo się nie da...
Ludzie dzielą się na inteligentnych i takich, co słodzą kawę.
Rób to, co robisz, tak dobrze, by ludzie chcieli zobaczyć to ponownie i przyprowadzić swoich przyjaciół.
Nadwrażliwość to mój wróg.
Wieczorami lubi oprzeć czoło na szybie i zamknąć oczy , wtedy odpoczywam.
-Jesteś mój – wyszeptała. – Mój, a ja twoja. Jeśli zginiemy, to trudno. Wszyscy muszą umrzeć, Jonie Snow. Ale najpierw żyjemy.
Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.
