Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.

 Musicie być jak szalona rzeka
Jak tajfun, który obali mur
A równocześnie tak tajemniczy
Jak księżyc co, wygląda tu zza chmur

 ... gdy człowiek czuje się świetnie, to nie potrafi sobie wyobrazić, jak to jest czuć się podle.
A gdy człowiek czuje się źle, to z kolei nie potrafi sobie wyobrazić,
jak to jest nie tkwić po uszy w bagnie.

 ... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, czego nie może stracić.

 Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.

 Śmierć ma swoje dobre strony.

 Byłam dzieckiem, któremu brakowało miłości i poczucia bezpieczeństwa.

 Żyjemy dla ksiąg. Słodkie posłannictwo na tym świecie wydanym na pastwę nieładu i skazanym na upadek.

 Nikt nie umiał powiedzieć, na czym polegało to niedobre życie. Prawdopodobnie oznaczało, najogólniej rzecz biorąc, że jest się dzikim i wolnym.

 Usłyszałam kiedyś, że rzeczywistość nie jest niczym innym jak tylko zbiorowym snem.

 Po moim zniknięciu miejscowi dodali dwa do dwóch. Wyszło im siedem.