Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.

 (...) jestem przeciwny idei robienia remake'ów moich filmów.

 Kto umie czekać, wszystkiego się doczeka.

 Zrzucał przed nią kolejne maski i stawał się coraz bardziej odsłonięty, a przez to narażony na chłód i kanciastość świata. Trzeba go więc było bronić, ochraniać, ogrzewać słowami i własnym oddechem...

 Sami tworzymy swoje demony, które nas prześladują.

 Nie wolno większych spraw dla mniejszych poświęcać.

 Poszukiwali krętej drogi, która omijałaby prostą prawdę. Prawdę o tym, że przyszłość jest nieznana, że nie istnieje przeznaczenie ani żadna żylasta dłoń, wyciągająca się ku naszemu życiu; że jest tylko to, co się zdarzyło, oraz my, przyglądający się temu.

 Gdy ludzie wiedzą, jaki jesteś, to chcą cię kontrolować.

 Nie jestem z cukru, nie obawiam
się deszczu. Mam znakomitą parasolkę, wyrób krajowy, kupiłam
w centralnym domu towarowym.
Śmiało więc mogę wyruszyć za miasto.

 Jeśli ktoś lub coś ma Cię zaskoczyć, i tak to zrobi, nieważne, jak nerwowo będziesz się rozglądał, jak cicho będziesz szedł, na ile zamków będziesz zamykał drzwi.

 Niczego nie można zbudować
na niewolnictwie,
chyba, że bunty niewolników.